Komşu Kızı

Göçüp gittin ansýz, yaban ellere,
Ceylan gibi sekip, gel komþu kýzý!
Bilsen düþtüm sensiz, çýyan dillere,
Girdaplardan çekip, al komþu kýzý!

Hâlâ ayný kentte, yaþýyorum ben,
Aþkýný bu kalpte, taþýyorum ben,
Ne var þu gurbette, þaþýyorum ben?
Gururunu söküp, sal komþu kýzý!

Harcadý, tüketti, zaman dilimi,
Susturdu, lâl etti, yaman dilimi,
Geçerek alt katý, hemen zilimi;
Merdiveni çýkýp, çal komþu kýzý!

Döndür nevruz güne, donmuþ kýþýmý,
Göðe kaldýr öne, inmiþ baþýmý,
Rengi kýzýl kana, dönmüþ yaþýmý;
Mendilini büküp, sil komþu kýzý!

Gülümse ki bayram olsun her aným,
Onsun solda yaram, dinsin zâr yaným,
Bitsin bunca dram, cansýn, dermaným;
Yine gamze çakýp, gül komþu kýzý!

Kör kuyulardayým, güneþsiz dibi,
Sensin yüreðimin, eþsiz sahibi,
Anýlarda kalan, eski biz gibi;
Gözlerime bakýp, dal komþu kýzý!

Olmazdý sabahým, dert gece azar,
Yeri aþtý ahým, arþa dek uzar,
Yorgun düþtü ruhum, bekliyor huzur;
Bir su gibi akýp, dol komþu kýzý!

Býrakma elimi, gitme bir yere,
Doyayým sevgine, sarýl son kere,
Gerek yok gözlerin, varken fenere;
Çeraðýmý yakýp, kal komþu kýzý!

26.11.2020
Muhittin Alaca










Sosyal Medyada Paylaşın: