Kýzýl dudaklarýný, gonca gibi büküver Ve kýzýl saçlarýný omuzlara döküver, Yüreðimden hasreti, tüm dertleri söküver; Ufkum, senin o kýzýl renklerini sürünsün.
Sonra, bizi gurubun efsunu, sihri sarsýn, Bilirim, o efsunda, sen de aþkla yanarsýn Ateþinle, gök daha bir kýzýl olsun, varsýn, Býrak, yüzün kýpkýzýl bir gül gibi görünsün.
Bir sis gibi inerken akþam lacivert suya, Ellerin ellerimde, baþlar sonsuz bir rüya, Büyülenen gözlerde gök, deniz, bütün dünya Önce eflatun, sonra mor bir tüle bürünsün.
Ve mehtap, tüm geceyi maviye boyayýnca, Sen, o güzel baþýný omzuma dayayýnca, Aþk y, dudaklarda yanýnca Sevda, Ayýn o mavi ýþýðýnda barýnsýn.
Ünal Beþkese (2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.