DENGESİZ

Bekârken nicesiyle olan erkeðin kýzýn,
Evlense de mizacý aynýdýr lafý duymaz,
Sonsuz bir sevgi ile katlasa bile hýzýn,
Ýki baþ bir yastýkta olmayý yaþam saymaz.

Dil döktü mü dersin ki ne çok seviyor beni,
Kol kola geziyorken dahi uyutur seni,
Gözlerinin önünde reklam eder bedeni,
Sergilediklerini el görür gözün aymaz.

Benzerini gördü mü oynatýr gözü kaþý,
Yaptýðýný anlasan gözlerin kalýr þaþý,
Hiç farkýnda deðilsin çoktan piþirir aþý,
Kucaðýnda olsa da yüreði sana kaymaz.

Dadandýðý o eski balý elden yedi mi,
Her haline bir kusur bulup da söyledi mi,
Durup düþüneceksin boþanalým dedi mi,
Bilmelisin ki daha yaþadýðýna doymaz.

Mizacýna uyaný buldu mu öyle över,
Niyetinin farkýna varsan dizini döver,
Güvene toz kondurmaz, laf vurur sayar söver,
Kafayý koyduðuna aysan da leke koymaz.

Her kime göz koyup da alamazsa tadýný,
Yaptýklarýný görmez lekelerken adýný,
Bir gün kendi diliyle doldurur miadýný,
Sanýrsa yaptýðýný kimse açýp da yaymaz.

Dengesiz hep suçluluk duygusu ile yaþar,
Ondan yakýný bilmez ama uzaða koþar,
Haddini bilmez aþar, sonunu görür þaþar,
Evdeki hesap artýk daha çarþýya uymaz.




Sosyal Medyada Paylaşın: