GÜN VE GECE SERİLDİĞİM TOPRAK...

Ve iþte kocaman bir yalan aþkýn gerçek olduðu
Devasa da bir sarkaç özlemin yuhalandýðý
Ve göðün sayfalarý mýdýr kibirli?
Yoksa acýlarýn kebir defteri mi?
Sýraladýðýn her hane ve iþte saymaya baþladýk bile:
Birler, onlar ve yüzler.
Hangi yüzler ya da yüzsüzler
Ve ikiler ihanet eden iyi de
Ýkiye dair yok bir hane
Aslýnda mutluluðun dilemmasý iken kekeleyen…

Hangi hane ise mutluluktan uzak
En nihayetinde yuvarlandýðým o büyük yalan
Elbet sýfýrým ben:
Ýkiden iki iken çýkan
Ýçimden çýkan ikilem yüklü evreler
Þahsýna münhasýr bir hane olmanýn verdiði rehavet
Ne kisve ne ihanet
Aþkýn þah damarý illa ki
En çok inandýðým adalet.

Konuþlu olduðum hani hane?
Yuvarlak düþlerin mensubu bir rahle
Kerevit misali
Kasan hecelerden sarkan
Evrenden firar etse bile öznem
Kim kim özler ki beni?

Öz veri ile yaþadýðým yasadýðým
Aþkýn külbastý inhisarýndan payýma düþen
Bir rivayet iþte tüm olup biten
Mektepli bir asalet dünden gelen
Lakin yarýna uzanmak namümkün
Hangi seremoni ise acýyý uðurlayan
Elbet uðurlu sayým ve hýrkam
Uður böceðim hala saklý cebimde
Ta çocukluktan miras üç beþ bilye
Radarý mevsimin tayin ettiðim yürekte
Bir ahenk bir riya
Bir reva bir de rüya
Geldim, gördüm ve yenildim madem
Geri dönmek de anlamsýz ya da dokunmak yaraya…

Yarýnýn yarým kalacaðýný bile
Dünde hangi k/alýntý ise
Çalýntý sevginin yerine
Nefret etmeye özendiðim kendimden
En çok da yetemediðim
En çok yitemediðim
Varla yok arasý bir mücadele
Dertlerimle örtüþen
Ama susmayý yeðlediðim artýk her hazan mahsulü
Kefen bezimde lal notalar
Hayli beyaz ve yüzünden
Asaleti eksik olmayan acýmaklý bir bakýþ
Sessizlik mademki reva
Ses olmak içimdeki yetim serçeye
Hem de kanatlarý kopmuþ
Kýrýk gagasý
Ufacýk diliyle þakýdýðý
Hayatta kalmanýn adý ise þiirler sýraladýðý…

Gün ve gece serildiðim toprak
Hem deðil mi geldiðim o ilk nokta ve basamak
Varmaksa nihayete
Öncesinde hidayete
Kimse hurra kaçýþan
Yana yakýla sevmedim mi hem ben?
Diri kalmanýn adý idi sevgi
Mecalsiz kalmam bile esareti
Olmam da bu azýnlýk duyguya
Kalabalýklaþtýðým pare pare yanan heceler
Deliþmen ruhum nasýl ki zaman zaman
Kazan kaldýran ölü bir teyakkuz iþte
Sindirilmekse bir köþede
Kimse de kusura bakmasýn yaþadým diye.

Mademki sunulandý hayat
Benimle Allah arasýnda içimde saklý her yara
Yamalý bir bohçam bile yok
Gitsem bile yanýmda ne ile?
Yansýzlýðýmla y/andýðým
Sevgi ekip ihanet biçtiðim
Aþkýn asasýna tanýk ve asýlý
Gözlerimde sicimler alýp da giderken baþýný
Varsa vakit daha nereye gider ki insan?
Gitmelerden kasýt kendinden gidemezken?

Aslýnda en çok kendine özlem
Ah, bir de izin çýksaydý ya evrenden
Telaffuzu olmayan bir son belki de dilenen
Dillenmeyen hangi vakit hangi son?
Açýk ara farkla ölümü için için anan inançla..


Sosyal Medyada Paylaşın: