Evliya
Senin beni sevmene gerek yok bile
Zati sevmedinde, benimkisi laf iþte
Ýþler iþliðinden geçip gidince artýk
Gitmek lazým ne varsa toparlanýp
Yolunu dahi yolsuzlardan öðrenen
Mekansýzlýðýyla mekanlara rakip
Sensizliðim peþimden ediyorken takip
Gören de þahit, görmeyende...
Bendeki yakýnlýk uzaklýktan olsa gerek
Uzaklaþtýkça burnumun dibindesin
Hani burnunun dibindekini göremez ya insan
Ýþte þimdilerde aynen ölyesin...
Artýk meydanlara meydan okuyorum
Ölü yýkayýcýsýnýn elinde ceset gibiyim
Dedim ya mekansýzlýktan çekip gelmiþim
Beni barýndýracak yer arama artýk
Hem artýk hiçbirþeye benzemez bu varlýk
Karanlýk bile bir anlýk aydýnlýðý aðýrlar
Sesimi duyar saðýrlar, körler görür beni
Hayretine hayret ettiðim bir muamma benimki...
Hem ben seninle vücud bulmuþum artýk
Hiç bu et parçasý gölgeye benzer mi?
Olacak þeymi kadýn, Allah aþkýna yapma
Beni bir et parçasýyla aldatamazsýn asla
Kiminle seviþirsen ben varým yataðýnda
Sen gül diye avuçlarýmý koklamaktasýn
O gördüklerin tamamen bir madde
Mana alemin bende, bedensiz bir bedende...
Nerde söylenen son söz varsa
Altýna imzamý atmak üzereyim
Son nefesle neyse, onla meþgul
Makul sebepleri yok akýlsýzlýðýn
Aklýn yeri bende yok kadýn
Onlar asla sen deðil, senden
Çekip gitmektir bedenden aslý
Ölümü öldüren ne kadar þanslý
Hiçbirþey de birþey ya, o bir þey
Neyse o þey, farklý bir þey
Þey diyorum artýk, dilimin ucunda
Yazarsam anlamý kalmayacak
Hem akan bal topraktan zehir çalar
Hýrsýzlarý bilirsin hep kendinden çalarlar
Çalarlar kapýmý icra memuru gibi
Sanki seneler evveli zinaya teþebbüsten
Evet Azrail’e bir tebessümden marifet
Benim yolumu Arife tarif etmek gerekmez
Arif’te benim evliyada artýk, Niye?
Ölümle evliyim ya evliya tek kelime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.