Türkü

Gül teninde yankýlanýrken sesin ve yitip giderken unutuþ!
O tekil tarihin/in gümbetinde
unutursun sen de suyu ! ve belki usunu
Unutuþun sesinden havalanýrken bir çift güvercin !
Gözlerini bile unutabilirsin sen de
Sessizlik zamanýdýr þimdi der, susarsýn, ayaklarýnýn en yorgun haliyle bir bulut kenarýna iliþir durursun öylesine !
Unutuþun kýzýl rengiyle boyanýr sonra kasýrga ve þimdi kandil
Kavaklar aðlar, sensizliðin duvar boyu uzanan zincirsiz cümlelerinde
Boy aynamda kayýp yüzler aklanýr sebepsiz
Alýþ diye baðýrýr dilim !
Alýþ eþsiz es’e !
Üstelik de hiç alýþýlabilecekmiþ gibi deðilken bu ülkeye !
Karýncalanýr dilim
Þehir mahpus durur , dilsizliðin karanlýðýnda
Islanýr sensizliðin þiirinde kan
ve
Dudaklarýmý mora boyar bir kýþ üryan
Ruhumun en dar yerinde yalnýzlýk tütsüsü
Yarým kalan bir aþk...
Yarým kalan... !
Yarým ! ....
Aþk....
Durur !
ve iþte bir de deli kýzýn türküsü…


Gülten Akýn’a.... Iþýklar içinde,uðurlar ola.... !
Sosyal Medyada Paylaşın: