Gül teninde yankýlanýrken sesin ve yitip giderken unutuþ! O tekil tarihin/in gümbetinde unutursun sen de suyu ! ve belki usunu Unutuþun sesinden havalanýrken bir çift güvercin ! Gözlerini bile unutabilirsin sen de Sessizlik zamanýdýr þimdi der, susarsýn, ayaklarýnýn en yorgun haliyle bir bulut kenarýna iliþir durursun öylesine ! Unutuþun kýzýl rengiyle boyanýr sonra kasýrga ve þimdi kandil Kavaklar aðlar, sensizliðin duvar boyu uzanan zincirsiz cümlelerinde Boy aynamda kayýp yüzler aklanýr sebepsiz Alýþ diye baðýrýr dilim ! Alýþ eþsiz es’e ! Üstelik de hiç alýþýlabilecekmiþ gibi deðilken bu ülkeye ! Karýncalanýr dilim Þehir mahpus durur , dilsizliðin karanlýðýnda Islanýr sensizliðin þiirinde kan ve Dudaklarýmý mora boyar bir kýþ üryan Ruhumun en dar yerinde yalnýzlýk tütsüsü Yarým kalan bir aþk... Yarým kalan... ! Yarým ! .... Aþk.... Durur ! ve iþte bir de deli kýzýn türküsü…
Gülten Akýn’a.... Iþýklar içinde,uðurlar ola.... !
Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza2023 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.