Tuz uykusu

Uyanan aðýdýn gül aydýnlýðýndan sesleniyorum içimin sularýna
Mavi bir vakti seyiren rüzgarýn derin kuyularýnda boðuluyor gece

Aldýrmýyorum
Rengini üzerimden çeken güvercinin aynalara vuruþuna




Sesi sesimden uçan her boþluðun günlerine akýyor toprak
Daðýlan yüzümün nehir aðýzlarýndan öpüyorum birazdan gelecek güneþi yüreðimin külünde



Zaman sustuðum yerlere üþüyor
Korkularý lahzama toplayýp kiminin gözlerinden..
Ruhuma açtýðým þehrin salkým kýyýlarýnda düþ
Buðulu dilime yorgun kirazlar yýkýyor
Dökülüyor gövdem denize
Býraksam kendimi kirpiðimde tuz uykusu izimi uzaklara sürüyor



Hep gök uçlu soluðumla özlemlere inciniyorum
Kabarýyor karanlýk
Ýçeriden büyüyen gölgelere lekeleþtiðinde sözcüklerim
Katlayýp atýyorum yaþamý tüm sýcaklýðýyla yollara

Zaman sustuðum yerlere ýslanýyor
Bilmiyor kimse baharlara demlenen gözyaþýmý
Gecenin
Yapraðýn
Ve
Dalýn
Ellerinde


....

Sosyal Medyada Paylaşın:

-Tesbih- Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yollar ....... ..... tesbih ağaçlar ÖMÜR aşk öldü mü Besra kuşları adım sahralarda dolaşan mavi duvarlar