KENDİ İÇİMDE BOĞULUYORUM

Batýdan doðuya kimse gitmiyor
Güzel sözcüklerle kimse mutlu olmuyor
Topraðýn her karýþý aynýdýr diyenlere, inanmýyorum, siz de inanmayýn.
Kendini ayrý havada hissediyor deðer verilen
Yokluk, altý delik ayakkabý gibi,
ýslatýyor çoraplarý.
Ben çok yokluk gördüm, ordan bilirim.
Bir mülteci kampýnda dayamýþ yüzünü,
dað yamacýna.
Üstelik kar yaðýyor.
Ýçinde doðu geçen bir haberde boðuyorum, sevincimi.
Gereðinden de fazla üzülüyorum.
Teselli edecek Babam da yok artýk
Devrik cümleler kuruyorum
Olmasaydý diyorum
Ben yine de boðuluyorum, kendi içimde.
Ay dede seni tanýyacak diyorum
Yýldýzlar sana yoldaþ olacak
Ve kayboluyorum kendi içimde
Gecenin içinde bir kum tanesi gibi
Büsbütün kimliksiz kalacaðýmý da biliyorum...

14 Þubat 2014
Hüseyin Taþdemir





Sosyal Medyada Paylaşın: