ÇOK ŞEY ÖĞRENDİM
Çok þey öðrendim, korona esareti boyunca
Hastalanýnca, kimselerin gelip gitmediðini...
Dünya’nýn ne denli küçük olduðunu,
Mesela yaþam, bir soluk kadar yakýn olduðunu öðrendim.
Þehirler, köyler yaptým ütopyamda
Yaþam alaný diyorsunuz ya!
Beton bloklarýn içinde yaþam olmaz ki.
Çok þey öðrendim korona esareti boyunca
Örneðin sokak hayvanlarýyla dost olmayý öðrendim
Su verdim, mama verdim, umut verdim
Cennete gitmek için deðil ha
Ýnsan olmak için yaptým.
Çok þey öðrendim korona esareti boyunca
Yaralý sokak kedilerin gözünde yüzümü aradým.
Yaþayabileceðim ülke,
Kaybolan yýllarýmý, dostlarýmý aradým.
Çok þey öðrendim korona esareti boyunca
Dost diyorsunuz ya,
Söylemesi ne kolayý
Yol kenarýnda unutulmuþ beton elektrik direði gibi kaldým, bir baþýma.
Öyle soðuk, öyle karanlýk!
7 Ocak 2021
Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.