Yeşil Gözlü Bir Düş mü, Yoksa Gerçek mi? .

[ italik
Dün gece, yeþil gözlü bir kadýn vardý düþümde;
Yýldýzlar doluydu kucaðý ve samanyolunu sürüklüyordu peþinde.

Üzerinde, sadece gün batýþýndan kalma eflâtun bir tül vardý
Ve omzuna dökülmüþ saçlarýnda binlerce kýpkýzýl gül vardý.
Gül yapraðýndan dudaklarý, fettan bir tebessümle bükülüyordu,
Bakýþlarýndan, çiðdem rengi, karþý konmaz dâvetler dökülüyordu.

Yumuþak adýmlarla yürüdü
Küçük, pembe çýplak ayaklarý hep arzularýmýn üstüne basarak
Ve düþümün içinde, beni günahkâr bir daraðacýna asarak...
Sonra geldi ve tam karþýmda coþkulu bir kýsrak gibi durdu,
Þuh bir kol hareketiyle üstündeki o tek tülü savurdu.
Þimdi vücudu, gümüþten bir yay gibi gerilmiþti
Ve tanrýnýn yarattýðý tüm güzellikler önüme serilmiþti

Gizem dolu bir hareketle çýrpýnca ellerini
Sanki düþümün içinde esrar dolu yeni bir düþ açýldý;
Ve etrafa, bir günah müziðinin naðmeleri saçýldý.
Bu, onu bir kadýn olarak gördüðüm son andý,
Raksa baþladýðýnda artýk o bir diþi þeytandý.

Coþtukça müzik, o da coþtu, þimdi bir yýlan gibi kývrýlýyordu
Kucaðýndan yýldýzlar ve günahlar dökülüyordu...
Sonra birden bükülerek beli, aralýk dudaklarý bana doðru uzandý,
Efsunlu bir iksir boþaldý dudaklarýndan, bir ateþ ýrmaðý gibi
Dudaklarým yandý... Yandý...
Ve kurumuþ tüm çiçekler, hayat buldu, suya kandý...

Sabah,
Odama gün ýþýðý dolduðunda ürperdim birden;
Yerde o yýldýz kýrýntýlarý duruyordu
Ve odam,
Günah kokuyordu...

Ünal Beþkese (2008)
Sosyal Medyada Paylaşın: