Bircanın Hikayesi

Mutfakta, yeni yýl akþamý için hazýrlýk yaparken bir taraftan da radyo dinliyordu. Yeniþehir de bulunan hastahanelerden

birinde yatan kanamalý hasta için acil ( A Rh -) kana ihtiyaç olduðu anonsu geçiyordu.

Ýçinden bir ses günün bu saatinde kim kan vermeyi düþünür, haydi kalk o hastaya kan vermeye git, bari bir iþe

yara diye düþündü. Hayýrlý bir iþ yapmanýn sevinciyle evden çýktý.

Dedeefendi sokaðýn alt baþýndan taksiye bindi, kýsa sürede hastanedeydi. Danýþma memuresine heyecanla kan baðýþýnda bulunmak için geldiðini

anlattý. Memure zemin kat koridorunu takip etmesini, hemþire odasýnda görevli hemþireye sormasýný söyledi. Hemþire odasýnda görevli hemþireyle görüþtü onun yönlendirdiði doktorun kapýsýný çaldý, doktor masasýnda çalýþýyordu.
Heyecanla, yirmi dakika önce kanamalý bir hasta için acil ( A Rh - ) kana ihtiyaç olduðu radyodan anons edildi. Aranan kan gurubundaným, kan vermek için gelmiþtim efendim dedi. Galiba doktorun haberi yoktu. Çevirmeli telefonla kan merkezini aradý. Telefonun yakýnýnda bulunan görevli, acil kan bekleyen hasta olmadýðýný, mutat anons olabileceðini söylediðini söyledi genç adama.

Gencin gözlerine uzun uzun baktý, illa ki kan vermek istiyorsan dýþarýda bekle. Bakarsýn senin kan gurubuna uyan kan lazým olur o zaman verirsin, söyleyeceðim bu kadar, ilgin için teþekkürler evlat dedi.
Doktorun ne demek istediðini o an anlamamýþtý. Ýyi günler diledi, koridordan çýkýþ kapýsýna doðru yürüdü. Hastahane kapýsý önünde görevlilerin, bir genci itiþ kakýþ oradan uzaklaþtýrmaya çalýþtýklarýný gördü. O an olayýn içinde buldu kendini. Genç adam anladý ki yýlýn son günü

akþamýnda o gencin kendisi gibi radyo anonsu üzerine kan vermeye geldiði belliydi. Israrla içeri girmek kan vermek istemesi üzerine,

görevliler girmesine engel oluyordu. Boðuþmaktan nefes nefese kalan görevliler, bana dönerek, bunun gibiler kanlarýný

satmak için buralarda bekliyor, kan ihtiyacý olan hasta sahiplerinin zaafýndan faydalanarak yüklü para istiyorlar.
Býktýk vallahi bunun gibilerden birader diyordu.

Genç çaresiz homurdanarak oradan uzaklaþýrken, Sýhhiye köprüsünü geçene kadar onu takip etti. köprüyü

geçer geçmez, hey birader biraz yavaþla diye seslendi. Beraber pazar yerine (Þimdi ki çok katlý oto park yeri) kadar

yürüdüler. Ýsmini sordu genç, adýnýn Bircan olduðunu söyledi genç.

- Görevlilerin senin hakkýnda söyledikleri doðrumu diye sordu.

- Maalesef doðru aðabey dedi.

- Neden kan veriyorsun ihtiyacýn mý var !

Baþýný öne eðdi, mecburum sanatým olmadýðý için iþ bulamýyorum. Memlekete dönemem dönsem ne deðiþecek ki !

dedi.

Üzerinde sadece yazlýk pantolon, kýsa kol mavi çizgili gömleði altýnda tir tir titriyordu. Konuþa konuþa Mahmut Esat

Caddesinden evinin olduðu yokuþlu sokaða gelmiþlerdi bile. Eve davet etse gelmeyeceðini düþündüðü için onu

konuþmayla oyalayýp evine getirmiþti. Niyeti belliydi ama Bircanýn tedirgin olduðu her halinden belliydi, ama hayýr da

dememiþti.

Ona mükellef sofra hazýrlandý, Bircan yemeðini yerken, giyinme odasýnda gardýrobundan kýþlýk bir takým ile giyinmediði

deri kabanýný,

yün gömleðini, sýfýr yaka kazaðýný çýkardý, yemekten sonra giyinmesi için küçük odada etejerin üzerine koydu. Yemekten sonra onu giyinmesi için küçük odaya aldý, o giyinirken
ayakkabýlýktan bir

çift yeni ayakkabý çýkardý.

Üzerinden çýkan giysileri de gazete kaðýdýna sarýp ayakkabýlýðýn üzerine koydu. Ýhtiyacýný gidersin diye bir miktar

parayý vermeyi düþündüðü deri deri kabanýn cebine koydu. Bircan yemekten sonra gitmek için müsaade istedi.

Geçici de olsa açlýðý, soðuðu yenmenin mutluluðu onu gözyaþlarýna boðmuþtu. Genç aileye teþekkür ederek çýkýp gitti.

Bircan kimdi, nereliydi diye sormadý bile, gözden kaybolmasýna raðmen bir müddet kapý önünde dondu kaldý.

Aklýna altmýþ dokuz yýlýnda tahsil için geldiði bu þehirdeki zor günleri geldi, gözleri doldu. Kapýyý kapatýrken kendi kendine mýrýldandý, o da içimizden biriydi dedi.

Ýþe yaramayan negatif kanlarýmýz iþe yaramasa da, radyo anonsu, her ikimizin de yeni yýla mutlu

girmemize sebep oldu dedi. 201020 mcicek
Sosyal Medyada Paylaşın: