İç Deme Bana!

Kapattým kapýmý, sürgüyü çektim,
Gönül kilidini, aç deme bana!
Gam ekili dünü, sorguya çektim,
Yine mavi boncuk, saç deme bana!

Ahu gözlerine, aþkla bakardým,
Bahar seli gibi, þevkle akardým,
Örüp saçlarýna, zevkle takardým;
Soldu papatyalar, taç deme bana!

Kabýma sinmeyi, yer yer baþardým,
Peþin sýra diyar diyar koþardým,
Engel demez bayýr, yollar aþardým;
Yýkýldý köprüler, geç deme bana!

Sabýr sýnavýyla, beni sýnama,
Kavuþmak zül müdür, bir gün sunama?
Türlü bahaneler, þýklar sun ama;
Gurbet mi, ölüm mü? Seç deme bana!

Ýndi asgariye, bitmeyen zârým,
Söndü sol yanýmda, püsküren hârým,
Dindi gece boyu, süren efkârým,
Yas tutup, bir kadeh, iç deme bana!

Sen yokken derbeder, daðýlýr idim,
Köþe baþlarýna, yýðýlýr idim,
Dar gelir koca han, boðulur idim;
Terk edip bu þehri, göç deme bana!

Gelsen de nafile, geçti iþ iþten,
Evvel gibi olmaz, hiç bir þey baþtan,
Düþtün gündemimden, hayalden, düþten;
Hasreti bitirmek, güç deme bana!

Dilime dolamam, artýk ismini,
Yýrtýp attým kalan, o tek resmini,
Belleðimden sildim, apak cismini;
Hiç unutur muydun? Hiç, deme bana!

05.10.2020
Muhittin Alaca




Sosyal Medyada Paylaşın: