SEN SONLARI

Eyy masum hüzün gülü,
sevdiceðim!
sana güzel sözler söyleyeceðim..

ki o cümleler henüz söylenmemiþ,
anýlmamýþ hiçbir aðýzda.

parmaklarýnýn dokunduðu yerde iz olmak isterdim,
nefesinin deðdiði hava,
baþýnýn uzandýðý bulut,
yaðmur olup düþüvermek saçlarýna..

Ahh!Ne güzel seninle sevda.
yeni destanlar yazarak kýrlangýç uçuþlarda..

Eyy nadide açan kýr çiçeði,
daðlarda, ovalarda..
Nasýl anlatsam derdimi sana?
hangi yola düþsem seni verir bana?
yürüdükçe aþýnan izlerle kayboluyorum varlýðýna,
tut hislerimin çatýndan sonra asla býrakma!

Güvercinler de terk etti þehri büsbütün,
alaca ürkek kanatlarýyla.
Bakýþlarýnda yepyeni bir sevda;
direnmek, savaþmak nidalarýyla..!

hani derler ya hep,
belki bir gün baþka bir hayatta..
adýna söylenmiþ bu özel sözleri unutma!

ve bil ki hâlâ dalgalý deniz,
bir güz ortasý
yaþanacak her þey sen sonlarýna...

Not:Bir þiirimde sana þöyle seslenmiþtim;
"Ben Mehmet Faruk Pehlevî, bin þiir adým atsam tutabilir miyim ellerini?"

Sosyal Medyada Paylaşın: