ÖLÜM OLMASIN
Ölüm olmasaydý be usta!
Zulme bile alýþýyor da insan,
ölüme alýþýlmýyor usta.
Talan olsa da bahçelerimiz,
kalmasa da eski sokaklarýmýz,
evlerin aralarýndan çýksa ya analarýmýz,
arkadaþlarýmýz.
Ölüm olmasaydý be usta!
Ne Ethem ölsün,
ne Ahmet, ne Mehmet.
Ölmesin Grorgei ve ya Hans,
ölmesin Kunta Kinte.
Ne ki paylaþamadýðýmýz?
Hepimiz ayný dünya da deðil miyiz?
Senin yaþaman için benim,
benim yaþamam için senin mi ölmen gerek?
Yetmiyor mu koca dünya?
Bütün istediðimiz bir yudum özgürlük,
ve bir lokma ekmek yaþamak için.
Daha da önemlisi biraz umut yarýna dair.
Anladým senin dinin en doðrusu,
mezhebin de, tarikatýn da...
Senin olsun onlar, bana lazým deðil,
benim doðrularým bana yeter.
Ölüm olmasýn be usta!
Kavga olmasýn.
Ekmeðe, mutluluða savaþalým alýn terimizle,
herkes bu dünya da deðil mi?
kabul et iþte,
kabul et iþte....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.