HESAP VAKTİ
kendime kaldým iþte gecenin bir yarýsý
gelip çattý hesap vakti.
biliyorum,
çýkacak þimdi dört bir yandan yaþanmýþlýklarým,
baþ köþeye oturacak piþmanlýklarým.
uzun muydu kýsa mý ömür farkýnda olmadan
neler sýðmýþ neler içine,
hepsini ben mi yaþadým bilemedim?
baþladý filim,
bir çýrpýda geçiyor önümden çocukluðum, gençliðim
körü körüne kendime yol çizmelerim.
hiç mi fener olmaz karanlýða düþmüþ gidiyor
yanlýþ okullar seçmelerim.
sokaklar canlanýyor zihnimde bir bir
kaç milyonluk þehirde yalnýz gezmelerim
açlýðým, sancýlarým, çaresizliðim...
kaç kez utandýrmýþtý beni ayakkabýlarým
ve çoraplarým,
ilk fýrsatta hýncýmý almýþtým...
büyümüþtüm daha terlemeden býyýklarým
oyunmuþ meðer sevdiðime karar vermelerim,
bir girdaptan içeri döne döne düþmelerim.
sarhoþluklarým geliyor aðýr aðýr,
gülüyoruz birlikte kendimden geçmeden ki
deli kanlý havalarýma.
hey gidi koca þehir Ýstanbul
çalýþmadýðým, dolanmadýðým köþen kalmamýþ
o gün de bu gün de emildi emiliyor kaným.
gittim de senden neler oldu sanki!
tozlu köy yollarýnda peþimden geldi yokluðum,
ayaz gecelerde tek battaniyeyi katlayýp yattým,
açýkta kaldý ayaklarým,
dokunsa þimdi birisi kahrýmdan aðlayacaðým.
kader tamam kader de
boþa mýydý bunca hayatý týrmalamalarým?
koca bir ömür verdim de
...
sayýlmadý bir çeyreðe...
hesap vakti þimdi,
hoca ödedi de pusula kaldý elinde
ayarý bozuk...
16/10/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.