Ýnandýðým doðrularým var; Eðilip bükülsem de, Onlarý eðmem sonuna kadar. Onlarla kazanmýþým, Onlarla kaybetmiþim, Yenmiþim, yenilmiþim Fakat, gönlümden ve onurumdan Hiç ödün vermemiþim.
Doðulu yobazlýðýna da, Batýlý hokkabazlýðýna da Ýtibar etmemiþim, Ýstanbullu çizgimi Hiç deðiþtirmemiþim.
Çið süt emmemiþim, Çið yememiþim. Çið yaným kalmamýþ pek. Çünkü, ben CUMHURÝYET ÇAÐINDA, OSMANLI MUTFAÐINDA KISIK ATEÞTE PÝÞMÝÞÝM!
(2007) Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.