Mülteci Ruhumla yollara çýkýyorum, mavi ve mor karýþým yalnýzlýðýmla. Þehirlerarasý yolculuklarda, aðýr aðýr gidiyorum. Farzet ki, yol üstü bir lokantada karþýlaþmýþýz, Erzincan’nin Ýliç, halk lokantasýnda Farzet ki, karþý karþýya oturmuþuz Farzet ki, her zamanki tepeden bakma tavrýnla, saða sola bakmýþsýn. Sonra; Seni görünce, sana yazdýðým, þiirin son bendini unutmuþtum. Bir bilsen nasýl da güzel yazmýþtým, mor kapaklý defterime. Her harfin dalýna bir þiir asmýþtým Her þehirde bir fidan dikmiþtim Sabahçý kahvelerinde mülteci olmuþtum Birazda Ahmet Kaya’dan, yorgun demokrat çalmýþtým.
20 Eylül 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.