Bir sonbahar masalý konuk etti düþlerimi Elma kokulu bir sürü düþ býraktým sana Sonbahar da çið düþüyor yer yüzüne Üstüm baþým su içinde Bisikletten düþen çocuðun yarasý gibi, yanýyor içim. Yol kenarýndaki elma aðacýna dilek baðladým Adýndan geçen harfleri incitmeden tek tek, þiir baðýþladým. Tapýnaklara deðil, sana baðýþladým Ama sen kavganýn ortasýnda, yaralý halimle beni yalnýz býraktýn. Ekim de kýrýlgandýr sevdalar bilirsin, yorgun düþer yürekler, vedaya hazýrdýr. Bütün aðaçlar yorgun, savruluyor yapraklar, bir o yana bir bu yana. Þimdi gözlerimizi kapatýp tam tekmil, güneþin doðuþunu bekleyelim. Kalan yapraklarý tutan kýrýk dallarda, kuþlar düette. Düþen yapraklarý avuçlarýmýza dolduralým, gülümseyerek rüzgara býrakalým.
19 Ekim 2019 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.