GÜLÜN YOLCULUÐU
Bir gazeteye sarmýþlardý
Gülü
Hazýrlýksýz yakalanmanýn
izi düþmüþtü gördüm
dudaklarýna
Bir gazeteye sarmýþlardý
Gülü
ve gözlerini
kapatmamýþlardý gördüm
götürmeden önce mezarlýða…
SIRTIMDAKÝ LANET
Sen giderken
bir uçurumdu
-korkunç derin ve kapkara-
sýrtýma yüklenen
Zordu taþýmak
bu kamburu
-aðýr dikenli ve açýkta-
döneceðini hayal ederken
Sonra kulaðýma fýsýldadý zaman
benden uzakta bir yerlerde gülümsediðini
Kör býçakla kesip attým duraksamadan
sýrtýma yüklediðin o kabuk tutmaz laneti
BAZEN KENDÝN OLMAK ZORDUR BAZILARI ÝÇÝN
Kazsam içimi
týrnaklarýmý geçirerek dediðin gibi
Kendime engel olmadan
ve herhangi bir yere de yaslanmadan
Atlar mý çýkacak
kýrlarda hani özgürce koþan atlar
yahut köpük köpük
sahili öpen dalgalar ?
Acýlar çýkacak biliyorum
Acýlar ki
üstünü kapatmak için yýllarca yorulduðum
Ey koynuna
kanadý kýrýk güvercin gibi sokulduðum
Sadece saçlarýmý öp
baþka bir þey istemiyorum
YARIM YAMALAK BÝR KENT
Çizmeyi yarým býraktýðýn
bir kentim ben
Yarým kalmak bir þey deðil de
kuþlar göç edemeyecek
senin yüzünden…
BENÝM GÜZEL ELLERÝM
Boynundaki kolyede
bir yusufçuk var ya hani
Benim hayalini kurduðum mevsimde
ulu orta dolaþýyor
Atsa diyorum kendini
atsa bir an önce ateþe
Sabrýmý çok zorluyor
Not: Hem sen nereden bilebilirsin ki ?
Belki de benim ellerim
-benim güzel ellerim-
yusufçuðun ayak izlerinden daha verimli
KÖRLÜK
Göremedim
Sen rüzgarmýþsýn meðer
güllerin -ve lalelerin-
narin boynuna düþman
Eski köprülerin
taþlarýnda saklanan
Özgür SARAÇ/Râzý
21092020Denizli