Uzansaydim sana doðru
Saçýna deðil; elbette,
Avuclarýna deðil.
Dudaklarýna!
Öpüþseydik.
Ama onlar gibi deðil
Bu bir nesne ya da ne bileyim.
Ruhunu öldürmek?
Yaþam vermek?
En azýndan biraz kaybolmak? Asla!
Seni kan dolaþýmýmda hissedercesine
Nasýl bir parçamsan!
Sonrasýný söylemeye gerek yok.
* * *
Adýný telafuz etmeden
Rengini belli etmeden
Kokunu mahremime saklayarak
Ve göz renginden bi haber býraksam insanlarý
Hatta varlýðýný,
* * *
Ýnada bindirsek duyularýmýzý,
Kar küreyen kocaman araçlar gibi o beyaz taneleri savursak etrafa
Camlar kýrýlýrken tiz bi intikam
Herkes biraz susmalý þimdi
Öten kuþlar dahi
Yerde sürünen becek? Yýlan...
Dudaklarýn saçýmý öperken,
saç benim, öpmesin güzel gözlüm..
* * *
Ayaklarýmýn tabanlarýný hissemediðim an
Yokluðunu gözönüme getirdiðimde,
Kelebekler taþýyamaz beni,
Güçsüz deðiller?
Taþýtmam!
Senin kadar narindir kanatlarý.
Sürünmekse, sürünmek
* * *
Deniz suyunun kýyýya vuruþu gibi
Kemiklerim hýrpalansýn, soyulsun, dökünsün
Kime zarari var iki yosunun.
Çakýltaþlari gibi, ardý ardýna dizilmiþ kirpiklerinin duruþu,
Gözlerin bütün renkleri toplamiþ.
Yerde ve de gokte ve de toprakta
Gökkuþaðý gibi olmasýnlar zaten.
Sevmiyorum!..
* * *
Bir daha kanatlansak diyeceðim..
Uykun aðýr
Bedenin yorgun.
Çimenler, çiçekler, yaðmur taneleri .
Bulutlarýn üzerinde uyuyan ruhum.
- uz... - - -
Sükûnet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.