Þimdi ellerime bak, Gözlerime. Söke söke Örülmüþ bir kazaðý Yumak yapýyorum. Eskisinden daha kýrýþýk Ve renkleri solmuþ. Ölmek mi ? Deðil. Þimdi duyduðum Þu ince çýðlýk Senin sesin. Ýç kulaðýmda kalmýþ Bir tortu birikintisi. Kahretsin! Yarým býrakýlmýþ Yine benim. Azalacak zamanla, Sonra hiç olmamýþ gibi. Biraz deliyim bilirsin. Kanatlarým senin, Vazgeçtim uçmaktan. Al þunlar da ellerin, Gözlerini oyup Ýçine boþluk koydum, Bir fotoðraftan. Unutunca allý yeþil Renklere bulayacaðým. Vazgeçtim senin olmaktan. Sana da yarým doydum, Çoðunda bir açlýk getirdi Nefesin. Rüzgar senin gözlerin, Haydi! Dilediði yapraklarda essin. Sýrtýmý döndüm, Sen heybetli daðým, Kaç kez göçmek bu? Gürültüsüz,toz toprak içinde Yoruldum yerle bir olmaktan. Acýyan kalplere dokunma, Uzak dur çiçeklerden, Ezersin. Yaralarýndaki merhem Kalbinin sesidir,dinlersin. Attýkça acýtan taþlarýný da Unutma, yanýna al. Suda halkalar çizersin. Bir kuþun kanat sesinde bul beni. Ve nerede sakin bir þehir, Oraya kon. Unutmadan, Sevdim seni, Bin kez kýrýlmak pahasýna Bu son.
n.k
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sihirli Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.