İzmir; Ey güzel sevgili

Telaþlý,hýrçýn ve huysuzsun
Ve bir o kadar güzelsin,hiçbir kýzýn olmadýðý kadar
Ve neþeli,yýllarýn eskittiði insanlarla büyüyen.
Topraðýnda miladlarýn çürüdüðü,
Kahramanlarýn savaþtýðý,
Takvimlerin an be an azaldýðý,
Caddelerinin suskunluðu ve sessiz kalabalýðýn
Güzel lisaný.


Sokaklarýnda top koþturan çocuðun
Vapurlarýnda sýcak çayý yudumlayan sevgililerin,
Iþýklarýný söndürmeyen fenerlerinin çýðlýðýsýn.

Anýlarýn yattýðý yer
Onca ömrün hüküm sürdüðü
Her insanýnýn zamansýzca yürüdüðü
Topraklarýnýn anasý,babasýsýn.
Sen aþksýn , aþk soluyorsun.
Sen aþk kokuyorsun.

Mutluluk verensin gencinden yaþlýsýna,
Hiçbir sevgilinin veremediði kadar
Özlemsin,tutkusun,eski topraksýn
Yenilere kucak açan
Anýlarý yaþatan,kan veren,
Ayakta tutan

Eskisiyle "Smyrna"
Yenisiyle Ýzmir’sin
Limanlarýmda barýndýrdýðým
En hýrçýn sevgilisin.
Anýlarýmý büyüttüðüm ve büyüdüðüm þehir

Kordon’da akýtýrým hüznümü
Karþýyaka sokaklarýnda telaþlý dolaþmalar…
Bayraklý, büyüdüðüm, okuduðum, soluduðum semt,
Her sokak yeni bir umut.

Ey güzel sevgili;
Sen anýlarýmýn vefalý bekçisi
Sen, içinde eski ve yeniyi barýndýran, yaþatan
Tek sevgili…

Sosyal Medyada Paylaşın: