Saf hüznün çoðalan mevsiminde gece a/yaz Kirpiklerime doðan düþ taneleri kývýrcýk bir evvel Ateþin sancýsýnda terime yapýþan yokluðu Biliyorum ya da bilmiyorum Neyse iþte Kaparsam gözlerimi ziyade sessizlik erir Duvar gölgelerinde oynayamaz çocuklar Ama oynasýn istiyorum Köþeden yüzüme gülen resmi çizerken ýslak mimiklerime..
Ruhun soluðunu bulduðu yerde miyim ne Hasret kokuyor yalnýzlýk Biz olabilme telaþesi içinde kekremsi tekrarlar Hep ayný halkanýn içinde Hadi durma dön çocuk
Biliyorum Duyabilmem için susmam gerek Hem birazdan düþünce dizi kanayan biri olacaðým Gece siyahýný çekmeden üzerime Birazcýk müsaade Uçlarý tozlanmýþ eteðin beyaza deðdiði yerde Öyle garipsiyerek dolaþýyorum kendimi iþte Sonra sükutu bozan bir ses’e -kimin annesiydi bilmiyorum- Farkedince beni Saçlarýma dokunarak yüzümü çeviriyorum
Beni tanýyor musunuz?
.... Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.