Uyurken deniz ay ýþýðýnda, Sevginin resmini çizerim üstüne Ve tomurcuklar güle dönerken Çözerim yaðmurun saçlarýný Sonsuzluðun, sona erdiði yerde saklarým hayallerimi Ötenin ötesinde deðil Kendi ötemde hasretim Kömür beyazý Aþk Süt karasý kin Duyulur bilinir diye korkarým Sonu yoktur,güzele nefretin Telaþlarýmý baðlayýp zincire Sabrýmýn derisini yüzüyorum Zor olan seni beklemek deðil Senden uzak olmak Ýçimdeki depremler Düðüm oluyor dýþta Celladýmý infaz ediyorum, her yoluna bakýþta Ve susuyorum Hiç konuþmadan. Þafaklarýma güneþten kýzýl kan damlar Korkmuyorum O kanda boðulmaktan Attýðým her kulaç, umuda benim Esiri oldum sevginin Tarýyorum yaðmurun saçlarýný Seni bekler gibi bekliyorum tomurcuklarý Yüreðimde sevgin Kollarýmda hasretim Ben sensiz öksüzüm Ben sensiz yetim
Ýbrahim ÖNÜÇ
Fotoðraf : T C Muhammet Görür
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Önüç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.