Ayrýlýðýn öyle yaktý içimi;
Þu halime, doktor ilaç vermiyor!
Bir kez uðra, bir bardak çay içimi!
Sensizliðe, yarým aklým ermiyor…
Hani bir, eylülde gitmiþtin benden;
Kaç eylül geçti hiç, haber yok senden!
Hicran oku deðdi, can çýktý tenden;
Nasýl oldu bilsem, fikrim varmýyor…
Bu ayrýlýk, fena büktü belimi…
Eski dostlar hiç sormuyor halimi!
Bilen var mý benim istikbalimi?
Kimse buna kendini hiç yormuyor…
Tek emelim, ayrýlýk bir son bulsun!
Gören diyor;”yav sen nasýl bir kulsun?”
Býrak gitsin, “seni sevmeyen ölsün!”
Bu görüþü kafam hiçte sarmýyor…
Ýftirakýn, kýrdý geçti boynumu!
Her bir cefa, bir birinin ayný mý?
Gece gündüz, kemiriyor beynimi;
Deli gönül, düþünmeden durmuyor…
Karaman-2020/09
TDK:
Ýftirak: Ayrýlmak, daðýlmak, hicran, periþanlýk…
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.