Aklýmýn göðüne soyunan kuþlarý yürüyorum gecenin vakitsiz alnýna Oymuþ gibi konuþuyorum bir baþkasýyla Akþam oluyor ve ben Bir çocuðun yüzüne gülümsüyorum Gözlerimin ýþýðýnda sis koyuluðu Ne ileri ne geri Hep kýrýlgan Kayýp bir gemi..
Bu aralar Öylesine sessiz gürültü ki ýssýzlýðým Anlamsýzca dolaþýyorum hasret ve ölüm arasýnda dar sokaklarý.. Dönerken sýrtýmý pencerelere Ayrý ayrý odalara çaðýrýyorum kendimi Omuzlarýmda kavuþulmamýþ düþ yorgunluðu Ve bahçesinde çocukluðumun ikindi ömrü
Nefesi nefesime deðen onca anlamýn cümleleþtiði sabýr yolunda Umudun çatlaðýný secdelemek ruhun kýyýsýna Yorgun bir özlemin atýnda iyi deðilim bu aralar Tenimde dokunulmamýþ iz -koþtuðum yer neresiydi Neredeydi göðüm-
Büyüyen boþluðu soluyorum uçurum tepesine Ve kapanýyor avuçlarým yanýk þehrin çýrýlçýplak gerçeðine Yaðmur saðanaðý günü giyinip kayboluyorum zamandan Uykundan öpüyorum sadece Sadece hep uykundan
Ama þimdi kalkmalýyým kimsesizlikten
.... Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.