ONLAR BU ÜLKEDE YAŞARLAR...

Ne çocuklar tanýdým,Selendi’nin köylerinde...
Ayva sarýsý yüreklerinde,denizler ötesi düþler...
Nar kýrmýzýsý dudaklarý çatlasa da poyrazlar da...
Cumalarý Çerçi bekler çocuklar,
Yumurtalarla balonlarýn deðiþim keyfi bir baþka.!
Tütün kokar,
Toprak kokar çocuklar’
Her perþembe Selendi pazarýna yolculuk var,
Traktör kasasýnda koyunlar, çuvallar ve çocuklar....
Gözleri çakýr çakýr,ýþýl ýþýl...
Onlar bu ülkede yaþarlar....

Ne çocuklar tanýdým Gediz’de.
Akkaya’dan ötesi,Kaf Daðý’nýn arkasý.!
Harman yeri,dünyanýn merkezi,
Ne anneler tanýdým Batý Anadolu’da,
Fotoðrafçýyý da,þehri de evlenirken görmüþler...
Ve ne adamlar vardý!
Tek anýsý askerliðe dair,
Yolculuðu da...

Ne çocuklar tanýdým Batman’da...!
Ýçimi acýttýlar!
Petrol karasý gözleri gülümsüyordu yarýnlara,
Yeniköy’ü,istinye’yi,Boðaz’ý televizyonda görmüþler...
Dilelrinde yarým kalmýþ sevda türküleri,
Çocukluðum aðladý gözlerinde..!
Bir oyuncaða,bisiklete iç geçirmiþ yýllarca.!
harçlýklarý bir avuç kuru üzüm,
ve...
Tatil anýlarý da hiç olmamýþtý...
ÝBRFAHÝM EROÐLU
1993
Sosyal Medyada Paylaşın: