YARALAYAN ÖLENE DEK YARALANMIŞTIR...
Aksayan bir kuþtum belki de aksiydi mizacým
Yeminler ettim defalarca
Kâh vuruldum kâh uðurlandým gönülsüzce.
Seraplarda kayboldum ve çölün aþký bir çiçek
Olmaya ne gerek ne gerek…
Sözcüklerdi tek avuntum ve gülümseyen bir beyzade
Kalýbýný basmýþtý bir kez evren
Kayrasýnda kaybolmuþtum oysa yalnýzlýðýn
Tutuklu yüreðe de kefildi her hücrem
Kaybolmak ne ki?
Var olduðuma dahi kani deðildim bir ömür
Sözcükler ufalandý ve sustum.
Yüreðim daðlandý
Oysaki hýrpani kanatlarýmda saklýydý umudum ve sevdiklerim.
Kopup da derinden
Kaybolmanýn ta kendisiydim
Arz ettiðime yanýt veren bir hece
Ne aþktým
Ne yazdan arda kalan
Belki de üç harfli sessizliðe koþullanmýþtým
Geçit vermeyen kimse
Gergin bir yayda uyuya kalan bir nota gibi
Fonunda mevsimin
Fevri gölgemin de peþinde sürüklendiðim.
Yetmezmiþ gibi
Binlerce kez sürgün edilmiþtim iyi halden hallice
Zimmetli olduðum hücrem
Külyutmaz sevdalar mahkemesinde
Aþký idam eden bir reistim ve özlemin
Ta kendisi kýmýltýsý olmayan her heceye de
Þartlanmýþtým kitap misali
Çevirdiðim her sayfa içimde saklý
Bir hikâye ve bir þiir daha armaðan ederken.
Hüzün katsayýsýnda büyüyen derin bir keder
Doðurgan duygular
Duyum bildiðim her þiirde sarýp sarmaladýðým
Kalemden alýrken gücümü
Kekeleyen hangi cümle ise
Bahþedendi þükür ki Rabbim
El avuç açmadýðým kimseler
Dualarýmda saklý bir hüzün ve umut sarmalý
Kök hücremde saklý bir asa ve derviþ.
Kalemin de hayatýn da gittiði yere kadar hem
Gerçi umudumla azmimle sarýlmýþtým ben ömre
Düþkün kanatlarýnda aþkýn
Sözcük seferberliðinde yakamozun
Küredikçe gönlü
Küssem de kimi zaman kendime…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.