NADASA KALAN DÜŞLERİM...
Sessizlik idi piri þiirin
Bir eflatun güfte
Kayýp bir güncenin ilk dakikalarý
Korkuluk misali bekletildiðim bir tarla
Nadasa kalan düþlerimle çýkmýþtým oysa yola.
Yoldan çýkamazdým asla
Yarý yolda býrakýlsam da
Býrakamadýðýmdý yakama yapýþan
Belki hür bir kuþ olma özlemi
Þiirin þimendiferi
Sarýklý bir rüyada kaybolduðuma biat
Açýða alýnmýþ bir yüreðe inat
Sevmelerin özlemi þiir katýnda da
Mubah bir günah
Sönmek bilmeyen gecenin feri.
Ýkaz edildiðim defalarca
Yine de sundum sýrlarýmý açýlmýþ avuçlarýna
Yüz görümü bir acýnýn kat izi
Sözcük cumhuriyetinde unutulmuþ olmanýn maðlubiyeti
Ýle serildiðim ringde
Tuþ edilmiþ aþkýn marifeti.
Gök kucak açan,
Israrla yakalandýðým
Denizlerde kavuþan dalgalar birbirine
Oysaki hicretimdi ölüm sus(a)madýðým bir zaman
Dilimi ki;
Meylettiðim hazan
Meali olsa da kimi zaman sona kalan.
Kamçýlanan kanatlarým
Gönül tezgâhýnda unutulmuþ efkârým
Azýcýk nazlý
Niyazý sonlanmayan her kuþluk vakti
Söz birliði edemediðim eþref saatinde gizli belki de
Mutluluðun raconu
Ki kifayetsizliðime sahip çýktýðým
Hüzün hýrkam
Her söküðüne takýlýp da
Ansýzýn feryat ettiðim
Deðildi asla yalan.
DOSTLARDAN ÝNCÝLER
Mahdut daima sözlerim
Kalbime dar gelmiþti
Yine öyle deðiþemem
Sözlerden boþ kalan
Yüreðim kocaman..teþekkürler deðerli Aþýk Niyazi Hocam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.