YUTULMUŞTU SESLER
ayný göðün zamanýna satýr satýr yazýlmýþýz
ayný topraklara ayak sürümüþüz
bazen hoplamýþ
bazen koþmuþuz
bazen durup geriye doðru uzun uzun bakmýþýz içimizden kara trenler kalkmýþ göðü kara bulutlarýn
zemheri karanlýða bindirmiþiz
sonra da içimizin yangýnlarýn da
ateþe dönüp sigaramýzý yakmýþýz
hayat demiþiz hayat
bu kadar da falsoyu
ayaðýma dolamayacaktýn
biz zamana raks edecektik
müzik bize ,yol trene
bir kaç istasyon sonrasý
vakit ayrýlýk olacaktý
bir su gibi akýp gidecektik
ne vardý tencere tavayý
tef gibi çalacak
ne vardý topraðýn altný
üstüne getirecek
nihayetinde tokalaþýp merhaba diyecek topraðýn altýa inecek
minderine oturacaktýk
önce bir topraðýn üstünde
cenneti göreydik
cehennemi de topraðýn altýna saklasaydýk
yok ama öyle olmadý
bizim bütün vagonlar
cehennemin ayrý bir kapýsý
bunlarý gördükten sonra
bunun bir de toprak altý mý var
bir de cehennemi mi var
þimdi sorarým içime
cennet gibiymiþ ya bu hayat
sözüm o’na
ülkemde her gün her saat
bir kadýn
ya þiddetli saðanak yaðýþlarda
ya darp edilmiþ
ya tecavüze uðramýþ
ya sað çýkmýþ ya ölü
bir çocuk
nüfus kaðýdý pembe yada mavi
ya kaçýrýlmýþ
ya iç organlarý alýnmýþ
ya tecavüze uðramýþ
ya sað çýkmýþ ya ölü
bir hayvan
ya zehirlenmiþ
ya darp edilmiþ
ye tecavüze uðramýþ
ya sað çýkmýþ ya ölü
bir orman
ya kesilmiþ
ya yakýlmýþ
ya yol ya bina dikilmiþ
ya ciðeri solmuþ ya kökü kurumuþ
biz kanýksamakla ses arasýnda
výzýldayan sinekleri duymuþuz
duymuþuz da sadece výzýltý
sonra dönmüþüz sese, seslere
tüm’ceye ;
bu dünyanýn altý da var ha !
kulaktan kulaða yayýlmýþ
cehennem ! cehennem !
kimse sormamýþ bu dünyanýn
üstü böyleyse altý nasýldýr
yada
altý öyleyse üstü neden böyledir
sorular evrende yersiz yurtsuz
asýlý kalmýþ
ölen canlar kim vurduya gitmiþ
gerisi hep bir kanýksama
hep bir yutulmuþ ses
Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.