EN UZUN GECE

Bütün zamanlarýn en uzun gecesiydi belki de yaþadýðým
Ne ay gösteriyordu yüzünü
Ne de güneþ doðmak biliyordu
Ölümsüzlük iksiri içmiþ gibiydi gece
Karanlýðýný üstüme seriyordu
Dümeni bozulmuþ gemi gibi duygularým
Dalgalara boyun eðiyordu
Ýçimdeyse, sebebi bilinmeyen bir korku
Senden sonra, neyi kaybedeceksem
Her þey susmuþ, zaman durmuþtu sanki
Hani desem ki ;
Sen vermiþtin bu caný
Aldýn mý giderken
Ama yok
Hak sahibi deðildin ki.

Biliyorum
Ýnce bir çizgi var ikisinin arasýnda
Can’a can katan o sevginin sahibiydin, evet
Ve baþka bir can’a bakamayacak gözlerimin
Önü sensizlik
Ardý sendin.

Sükut-u hayalim deðil
Sükut-u ahvalim di beni ürküten
Belki de
Avuçlarýna býraktýðým yüreðimi
Düþürmüþ olmandý, korkutan
Nedeni,nasýlý bilinmez sebeplerin
Cevaplarýný aradým
Bir tek gözlerin kaldý geriye
Oysa yüreðim ne kadar masumdu
Bir günahý yoktu
Sevmekten öte.

Uzak bir sokak lambasýnýn altýnda
Kanatlarýna umutlarýmý baðladýðým,kelebekler ölüyordu
Anlamýyorum
# Kim bir savaþý kaybetmek ister ki #
Yendin beni
Þimdi en acýmasýz sürgünlere gönder yüreðimi

Asi bir ruh
Yorgun bir beden
Ve avuçlarýnda býraktýðým, benden uzak bir yürekle
O geceyle, baþ edemezdim zaten

Hala güneþ doðmadý biliyor musun
Bulutlar aðlýyor benimle birlikte
Bir dua
Bir yalvarýþ
Belki düþersem aklýna diye
Açta bak avuçlarýna
Karanlýðý aydýnlatan gözlerinle
Sensizliðin daralttýðý sokaklarda sýkýþtým
Þimdi ömrüm
Sadece bir mezar büyüklüðünde..

ÝBRAHÝM ÖNÜÇ...
Sosyal Medyada Paylaşın: