Zamansızca(Bekil'e)

 "Benim baþým baðlý dedi
Sebepsizce yýllar aktý gitti.."


Sana yazýyorum Bekil
Sana okuyorum tüm kitaplarý
Aldýðým nefessiz nefeslerimi senin avucuna býrakýyorum..
..

Açtý yüzümü
Yüzümde tülden bir gece
Gecenin boynu bükülmüþ sadece
Alným ak
Alným kuþlarýn cývýltýsý kadar hür.
Ah Bekil..
Belki dinlersin beni gece gece...

Ýstemedim ki kelimeleri
Ýstemedim þiirleri
Ve hiç ister miydim senli cümleleri?
Dur!demeyiþlerini
Yok olup gidiþlerini
Zamanýn acýmasýzca aldýðý güzel düþleri..

Hep seni iste(me)dim Bekil
Hep senden kaçýþlarýmý istedim belki..

Bilmem kaç yýl sonra aldýðým kalemi,
verdiðim nefesi..
Uyutmayan çocuksu gözleri
Ve korkmayan müstehcen sözleri
Dahasý mý vardý ya da olmalýydý
Ya da sen olmalýydýn Bekil
Sen geceleri toplamalýydýn ellerime
Yüzüme al meneviþler serpmeliydin
Benim kül rengi gözlerime âþikârdý tüm besteler
Bir de sen yazmalýydýn yeniden,
kalbimiz lâl deðilken..


Ve ben titreyen sözcüklerim ile gem vuruyorum geceye..
Sana inat,zamana inat
Bir gün düþersin ismimin büyüsüne..

Yýllarýn deðiþmeyen düzenine...

Ah Bekil!
Baþka türlüsü olur muydu?
Baþka yâd eller sevdaya mahsusken,
Biz olur muyduk yeniden?

Bunca zaman geçmiþken...



Sosyal Medyada Paylaşın: