Sürünmeliyim arafta ne geldiðim bilsin ne de gittiðim taþ deðsin tekerlerine mehtap kör etsin gözlerini santur sesleri þaþýrtsýn yolunu sürünmeliyim arafta aheste aheste seyretmeliyim akla gelen bütün resimleri yýkmalý aþýk olmalýyým arafa. Nedir bu telaþýn hiçbir zarar gelmez bu alemde hiçbir þüphen dokunamaz sana hiçbir hevesin zincir takamaz boynuna hiçbir göz biçim veremez sana sürünmeliyim arafta gözyaþlarým ýsýtmalý topraðý yüreðimi burada býrakmalýyým Galib gelsin görsün beni iþte burada ne arkamdaki uzaklaþsýn ne önümdeki koþsun bana öylece duralým akýntýsýz sallantýlarda hoþnut olduðum sesler benimleyken sürünmeliyim arafta üstüme sinmeli bütün toz toprak bütün lekeler benim olmalý sadelik ancak burada huzur veriyor kimsesizlik arkadaþým olmuþ bana sert bakan bütün o sýfatlarým hepsi güler yüzlü burada ne diye hýzlý gidersin nedir bu telaþýn sürünmeliyiz biz arafta ah bilseydim aklýndakini korkun mu vardý arzun mu benden ayrýlmak hangisine itiyordu seni bense hiçbir seçenek sunmadan gül saçan ömrümün iskeletiyle göz göze geleceðim son vaktin içimde uyandýrdýðý kýpýrtýyla sürünmeliyim arafta. Bütün gürültüler ýþýklar býrak onlarýn olsun lezzetler onlarýn olsun acýlar onlarýn biz hissizliðimizle hissedelim uçmak onlarýn olsun gel secde edelim arafta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
EvrenUz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.