RESİMLİKTE YAŞARKEN

RESÝMLÝKTE YAÞARKEN

Bu akþam çok küçüktüm senelerce ötede;
Sayfalar açýldýkça büyüdüm yavaþ yavaþ.
Bunca yýllýk ömrümü seyrettim bu perdede
Anladým ki bir rüya ömür denilen þu yaþ…

Bir hayal aleminin sonsuzluðuna daldým
Gördüm orada kendimi açýlan bir kapýdan.
Mazideki dünyamdan portrelerimi aldým
Hiçbir eser kalmamýþ geçip giden yapýdan…

Otuzsekiz baharý, bu yýlýn kýþýndayým
Yaþamýn yollarýnda ,dere tepe aþmýþým..
Sanki hiç yaþamamýþ,ömrümün baþýndayým
Özlemlerin peþinde koþarak yaþlanmýþým..

Ne zaman biter bilmem,bu yolculuk bu gidiþ
Ey zaman !Duyar mýsýn ruhumdaki sesimi?
Hakka nankörlük etmem;verdi bana melek eþ!
Minnetle vereceðim ona son nefesimi..

Neþem,kederim,aþkým, sýðmýþ birkaç satýra
Kapanan perdelerin ötesine gizlenmiþ.
Geçen bunca emelim þimdi kalmýþ hatýra
Hepsi bir hayal olup, maziye sürüklenmiþ…

Sosyal Medyada Paylaşın: