Yorgunum;
Asýrlar görmüþ
Çöl yýðýnýnda kalmýþ
Kayalar gibi
Yorgun.
nicedir yaðmaya hazýr bir bulut gibi
Kendi gözlerime dolan bir yaðmur gibi
Ömrüne adanan bir aðýt gibi
S’üzgünüm
Vakitsiz esen
Bir rüzgar gibi
Bilinmeze akan bir ýrmak gibi
Yýlgýným..
Bazen,
Leyla aðlýyor gözlerimde
Solgun düþler çehreme düþer
Bazen ,
Züleyhâ omuzuma yaslanýr
Ýçimdeki kuyuya Yusuf düþer
Mýhlanmýþ onca acý yüreðime
Hislerim kanýyor hangi türküye yaslansam, baþýmý alýp göçüyorum diyar, diyar.
Ýçime gömdüðüm özlemler bir mezar sessizliði gibi dua bekler
Uzaklarda
Bir yerlerde
Hüzne bulanmýþ bir derviþ
Ukteli bir sancýyla
Kan aðlar
Ruhuma iþlemekte acýnýn rengi, ýssýzlýðý sevmiyordum oysaki; çýðlýklarým deðil sessizliðin sesi daðýlýr mateme durur lehçem
Ey þiir niyetli sözlerim göçtü sevinçler
Hüzün vuruyor her nakaratýna, mýsralarým hazan döküyor
Aylar takvimlerden akýp giderken bir nefes almayý çok görüyor zaman vermiyor felek
Bir yareki tuz basýyor yandýkça yanýyor yürek
Ümitti bir avuç tebessüm afakýmda
Çöktü karanlýk, þimdi dizi, dizi acýyý harmanlayýp mecusi misali ateþle yaþýyorum
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.