Bir güz yapraðý gibi sapsarý, cansýz yüzüm, Kurumuþ dudaklarýma asýlmýþ, durur sahte bir tebessüm Ve yaðý tükenmiþ kandiller gibi bakar gözlerim. Þaþkýn beynimde baðdaþ kurmuþ günahlar -ki elâ gözlerinden kalma hatýralardýr hepsi- Ciðerlerime sigara dumanlarýyla dolmuþ bir hasret, Sýrtýmda küfeler dolusu uyunmamýþ geceler Ve yüreðimdeki dayanýlmaz aðýrlýk; Çözümsüz bilmeceler...
Görkemini yitirmiþ eski bir ahþap konak gibiyim, Bir de sen kaçýrma gözlerini, yýkýlýrým Yýkýcýya verilmiþ bir ahþap konak gibi...
Koparýlan her tahta parçasýndan Bir toz bulutu arasýnda anýlar saçýlýr etrafa, Çok isterim, toplayamam, Sökülen bir pencere pervazýna sinmiþ eski bir güneþ, Ya da kýrýk bir aynada bir çocuk gülüþü -Belki de benden kalmýþ- Sandýk odasýndan gelen hayal meyal bir naftalin kokusu, Son gýcýrtýlarý can çekiþirken merdiven basamaklarýnýn, Bir daha hiç açýlmayacak olan kapýmýn Hüzün dolu bir sitemle yüzüme bakýþý, Kireç badanalý duvarda bir lâmba isi Ve yüksek tavanlarda yankýlanan müþfik bir ses; Sanki, annemin sesi...
Gözlerine bakýyorum, Suyu bulanmýþ derin bir kuyu, görünmüyor dibi, Bir ahþap konak gibi yýkýlýyorum, Bir ahþap konak gibi...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.