Babam evleniyor lan. Bildiðin evleniyor. Babamýn bile düðününü gördüm. Çok âþýklar.
Ben de âþýk olmak istiyorum artýk ! "Amaaan kýzým þu seneyi hir atlat Öyle çok dik baþlý olma” diye bir baþlýyorlar, öfffff!
Babam... Yirmi iki yaþýnda evlenmiþ. Otuz yaþýnda annem onu üç çocukla býrakýp gitmiþ. Býraktýðý yetmiyor gibi bir de kötülük üstüne kötülük yaptý.
Ne kadar zor, ne kadar korkunç günler yaþadý, kim bilir. Eskiden çok kýzardým babama. Odasýndan hiç çýkmazdý.
Sanýrým insan ömrü ikiye ayrýlýyor, ailenle beraber olan sen; kendi aileni kurduktan sonra sen. Hayat ne garip, bir gün bir bakýyorsun her þey geçmiþ bitmiþ. Ne düzeltmek için zaman kalmýþ, ne bozmak için. “Her þeyde bir hayýr vardýr” cümlesini hep anlamsýz bulmuþumdur.
Çünkü genelde acýdan artýk kendimi hissetmediðim zamanlarda bu cümleyi bana söyledikleri için, hiçbir þekilde beni teselli etmezdi. Hayýrsýzsa bile olsun diye aðladýðým o kadar saçma þey oldu ki.
Ýlk aþkýmla evlenseydim mesela. O zamanlar çok mantýklý geliyordu. Beraber þehir þehir dolaþacaktýk. O gitar çalacaktý ben karavaný toparlayacaktým.
Hakkari 30 ÇUKURCA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fors_5 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.