ÖLÜM NE Kİ BAYIM...

Nöbetçi þiire sunduðum veryansýndýr
Azýcýk eprimiþ olsa da varlýðým
Ýlla ki tezat bir hüküm müdür
Yollandýðým daraðacýnda
Bilemediler asla da bilemezler
Boðazýmý sýkan ip deðildi bilakis fesatlýðý þiirin
Ayaklarýma da bir numara büyük gelen
Devasa acýlar
Sürüklendiðim peþi sýra

Olmayýn da sakýn peþin hükümlü, bayým:
Kundaklanan güneþin ben deðilim sorumlusu
Ya da hangi günü günlük güneþlik bilmedim de
Ýlla ki tek yakalanan ben miyim ahmakýslatana?
Varsa yoksa melun mahzun bakýþlarým
Oysaki en geniþ penceredir
Þiirlerimi gözyaþýmla yýkayýp yýkayýp astýðým.

Yalaným var ya da yok
Ezeli düþmaným kendime uzaklýðým
Ýman gücüme de þerh düþerim hani
Sað kalmama vesile her duayý armaðan eden annemdir
Yaratan’a.
Yoksa nasýl sýðardým bu daracýk mezara
Aralamasaydým kapaðýný yazdýðým þiirlerle?

Ölüm ne ki, bayým?
Aþkýn en irisinden gözlerine baka kaldýðým
Kimse kaçýran sözcüklerini yakýnýmdan
Baþým gözüm üstüne fermaný, feryadý
Kulp taksalar da gölgeme
Uzandýðým gök kubbedir
Mazhar olan içimdeki beylik mevsime.

Benden yana þüpheniz de olmasýn
Islýklanan elbette yalnýzlýðým.
Efkârým, saf yaným bir de mahcubiyetim
Dünden mirasýdýr atamýn, babamýn
Hem kýz kýsmýna yakýþýr mý karþýlýk vermek?
Sahi, hangi ç/aðda sýkýþýp kaldýysam
Adabý muaþeretten yanadýr firarým
Hala saklýyým dünde ve hala yarým:
Yazmaktýr da tek çare
Tamamlanmaksa þöyle böyle:
Az da deðil hani kaç bin kere
Uðratýldýðým bozgunda
Ezkaza yaþýyorsam
Saðlam olan alt yapým
Enkazýn üstüne inþa ettiðim
Turuncu güneþe tüm veryansýným
Çünkü soluklandýðýmdýr her gece,
Günün dikili taþlarýndan
Azat edildiðim kendimce.

Ne zamanki sýðýnsam aþka ve kaleme:
Hani olur da tutuþur i mgelerim boþ yere
Mazur görün, bayým:
Yaþadýðým kadar çektiðim kabir azabý
Sanmayýn da durduk yere feryadým.

Sosyal Medyada Paylaşın: