Ayrılık
Bir zehirli hançer aldý baðrýmý,
Ýnceden inceye, yardý ayrýlýk.
Bildiðini iþler,duymaz çaðrýmý;
Yine muradýna erdi ayrýlýk.
Viran etti zalim, gönül baðýmý,
Acýmadan yedi, gençlik çaðýmý;
Solumu bitirdi, þimdi saðýmý
Yaðlý bir kurþunla vurdu ayrýlýk.
Tazecik fidaný, kökünden yoldu,
Adý, dilimizde bir düþman oldu,
Nice gül benizler onunla soldu,
Bedenden çýkmayan kirdi ayrýlýk.
Köþe bucak kaçtým bulmasýn diye;
Yakama yapýþtý bilmem ki niye;
Peþimde dolaþtý þehirden köye,
Ben kaçtým izimi sürdü ayrýlýk.
Vicdaný hiç yoktu, kayaydý, taþtý
Gücüm yetmiyor ki, boyumu aþtý,
Azasý olmayan bir garip baþtý,
Hem dilsiz, hem saðýr, kördü ayrýlýk.
Dertleri yükledim garib baþýma,
Zehirleri ektim kendi aþýma;
Adýmý yazdýrdý mezar taþýma,
Münker,Nekir oldu sordu ayrýlýk.
Eli sopalýydý, vurdukca vurdu,
Aldý bedenimi çöle savurdu,
Kül etti sineyi,yaktý kavurdu,
Kalbimde sönmeyen kordu ayrýlýk.
Mustafa Usta’nýn aklý ermedi,
Ölçtü biçti hiçbir sebeb görmedi;
Kördüðümü attý,ilmek vermedi,
Çözemeyeceðim sýrdý ayrýlýk.
Mustafa Usta
( Ortak Þiirden Dörtlüklerimdir. Þiirin tamamýný okumak için, hikayesine týklayýnýz.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.