MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YUSUF İLE ZÜLEYHA-12
ASIKLUZUMSUZ

YUSUF İLE ZÜLEYHA-12



ZÜLEYHA’YI BEKLEYEN ZORLUKLAR

Fotifar’ý Züleyha’ýn Yusuf’a düþkünlüðü çok üzmüþ birazda yýpratmýþtýr. Kalbi onu daha çak zorluyor, hekimler içme dese de o þarap içmeye devam ediyordu. Yorgun kalbi fazla dayanamadý. Bir yýl içinde de öldü. Artýk koca sarayda yalnýzdý.
Onu üzen Fotifar’ýn yokluðu deðil Yusuf’u görememek mahvediyordu. Yusuf’u görebilmek için geçeceði söylenen yollarda saatlerce bekliyor, göremeden eve dönüyordu. Artýk sadece Yusuf için yaþýyordu. Hazreti Yusuf Mýsýrý 7 yýl kýtlýktan kurtarmak için depolar, silolar yaptýrýyor, tüm mesaisini onlara harcýyordu.
Züleyha’nýn sarayýnda fazla insan da kalmamýþtý. Sýk sýk yollara çýkýp Yusuf’u aradýðýndan saray hýrsýzlarca birkaç kez talan edilmiþti. Züleyha çökmüþ gözleri de çok az görðyordu. Tüm servetini daðýtmýþtý. Sonunda bazý gerçekleri anlamýþ o da Amon’a tapmaktan vazgeçmiþ, Yusuf’un tanrýsýna inanýyordu.
Yusuf’un tanrýsýna ibadet ediyor, ona dualar ediyordu. Ama Yusuf’a olan aþký içinde hiç bitmiyordu. Horlansada, aþaðýlansa da, hakaret görse de artýk Yusuf onun vazgeçilmeziydi.

KARÞILIKSIZ SEVDANIN KURBANIYDI ZÜLEYHA-12

Koca Mýsýr biliyor, Züleyha’nýn aþkýný
Karþlýksýz sevdanýn, sembolüydü Züleyha
Býraktý ve vazgeçti, sarayýný, köþkünü
Hep yalnýz kalýyordu, bir ölüydü Züleyha

Bile bile sevdi o, Yusuf’um diye diye
Kavuþamam demedi, hiç düþmedi þüpheye
Dinlemedi kimseyi, karþý çýktý her þeye
Kapkara bir sevdanýn, aþk gülüydü Züleyha

Gençliði, güzelliði, gül misali solsa da
Siyah saçýna aklar, acýmadan dolsa da
Kocasý, Mýsýr dahil, ona düþman olsa da
Lir teliyle seslenen, aþk gülüydü Züleyha

Emrindeki kadýnlar, gel vazgeç deseler de
Vaz geçirmek için de, çok þey deneseler de
Yasaklamýþ olsa da, bu aþký yasalar da
Yusuf’un sevdasýndan, bir deliydi Züleyha

Gözleri seçmez oldu, saçý ise aklaþtý
Görmemekten korkarken, sanki ölüm yaklaþtý
Yusuf’a baðlandýkça, Yusuf hep uzaklaþtý
Gönlü yanan bir sahra, aþk çölüydü Züleyha

Sevdim diye haykýrýp, sevemeden yorulan
Neden seversin diye, her gün hesap sorulan
Onun için yaþayan, ve yerlere serilen
Yusuf’unun önün de, bir halýydý Züleyha

Günümüz de aþk için, ölürüm demek nedir
Vuslat veren bizlere, elbette Mevlam kadir
Lüzumsuz da diyor ki, aþký yaþamak budur
Bülbülünü arayan, gül dalýydý Züleyha

Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ

not: DEVAM EDECEK-ARKASI YARIN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.