aklı güzel sacı narin

güvercinler uçuyordu
içimin aðlat gökyüzünde
bir bulut gibi gülüþürdü edalarý




hiç susmazdý gamzeleri
konuþurdu yürek haznesi ile
öyle tatlý öyle neþeleri ile



ruhuma yakýn yaðmurlarý
bir güneþ gibi ansýzýn sabahlarý
uyanýrdý çiçekli renkleri ile



doðustan
gökyüzüne yakýn
ve yýldýzlý gözleri ile




bir
bir özlemlerimi biriktirdim
söyle durgun suda beyaz aklar gibi



adýmlarýný sayýkladým
ince bir tül bezinde
yorgunluklarýmý sakladým



her gece
bilemediðim
bir yerde




düþkün yemiþ yamaçlar gibi
diri gergin bir soyut
karma karýþýk bir düzende



neyi erken yaþadým ise
onda parçalandý
bir yerim ve hep zaman




oysaki
gururu býrakmýþtým
dünkü yalnýzlýk kýyýlarýnda


usul usul geç dedim
uyandýrma çakýl taþlarýnýn yosunlarýný
ve bir balýk gözünde aðlayan denizi



kelebekler
nereye gider dedim
dizinde uyumuþ melekler



öyle
garip bir sýzý gibi
öyle iþte sustu



oysaki
körpe ellerde nakýs edilirdi aþk
çeyiz sandýðý ile giderdi gelin



kaldýrýmlar yine boþ sýralý
iki mevsim bir kýs ve bir kanat sesi
gece aðlakmý yoksa hüzün mü ben sessizlik



ve
hep bir kedi gününde
misafir olan ben
Sosyal Medyada Paylaşın: