kýmýl kýmýl ve janjanlý martýlarýn sesi derin bir yolun adýmlarýný taþýyor kanatlarý sanki bir ses bu derin sözcüklerin kýrýk soðukluðunda gagalarý
sanki bir bir birine deðecek gibi gölgeleri altý gen taþlarýn hemen üstünden bakýyor gözleri deniz rolantisin de balýklar ise onu gözlüyor
birer birer beyaz kimlikleri ve karýþýk ruhlarý yaðmura özlem gibi sanki gökyüzünün hüzünlü yuvalarý aðaçlar ise yapraklarýndan býkmýþ tek tek eteklerinde kýþýn kuru huzuru
deniz kenarýnda bankta oturmak yalnýz o gözlerde elimde yarým simit yanýmda yürek dolusu siyah heybe karným aç ruhum martý kanadý gibi özgür sadelikte
aðzýmda gri izmarit kulaðýmda küpe akýl _landým sanki cebimde sevgisiz üç kuruþ yalnýzlýk
ona seslendim beyaz martýya bayat zaman ve sende üþüme benim gibi yorgun bir akþam yine ve þiir hadi gülümse
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
son gün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.