gülce

beyaz kanatlý ebabil kuþu



tanrý
neden bu kadar güzel þeylerin arasýnda ölümü yarattý ki
yaþamak suyunun en tatlý zamanlarýnda ayrýlýk diye
göz yaþýný verdi insan oðluna



ve neden ölümsüz deðil
aþkýn güzel günleri
sahipsiz ruhumla savrulduðum bu liman benim deðil



dalgalarýnda
martýnýn izi renginde kocaman yüreðinin derinlikleri
ve neden beyaz güllerde kokunu aramak gülce



yüzümde gülüþlerinin kahkahalarý
insanlarýn güzel yüzlerinde adýn kazýlý
ve gidemediðim o mabedinin çiçekli bahçesi



tanrý seni benden aldýðý gün
sadece üç gün aðladým
kimsesiz öksüz ve yetim gözlerim ile



yüreðime acýlan fay hatlarý
sevginin uzaklaþan aðýrlýðýnda kaldým
her gün seni yaþatmak için içimde tuhaf düþler gördüm


gülce
uzaklýðýn bin asýr olsa bile
her güzel yürekte ismin anýlýr...
Sosyal Medyada Paylaşın: