Mutluluk tablosu bu Ben saray ülkesinde büyümedim Ben varoþlarýn çocuðuyum Ben doðayla barýþýk yaþadým Doðayla barýþýk öleceðim Doðanýn aydýnlýðý vurur yüzümüze bizim sabah erken Bataklýklarda oynamak bizim En büyük zevkimizdi Yayan yapýldak koyulurduk yollara Ýçimiz içimize sýðmazdý Derelerde öðrenirdik yüzmeyi biz kendi kendimize Büyük ailede boy attýk Saygý sinmiþti içimize Öfkemizi içimize gömerdik sevinçlerimizle birlikte Biz denizin çocuklarýydýk Ovalarda yuvarlandýk daðlarda gezdik Açýkça belirirdi gülüþümüz mimiklerimizle Ölüm renk katardý hayatýmýza Bir tesbih gibi dizilirdik saflarýmýzda Fenerler yakardýk geceleri Akþam erken döndüðümüz evlerimize Kadýnlar geçerdi sokaklarýmýzdan Her biri anamýz bacýmýzdý Çelik çomak oynardýk biz çocuklar aramýzda Birdirbir uzuneþek en popular olanlarýydý Her iþimizi imeceyle yapardýk Yaþantýmýz baþtanbaþa þenlikti
AHMET KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.