Uyan Keke !
Ey Keke!
Daha dün Malazgirt kýrsalýnda,
Týrpanla buðday biçer,
At sýrtýnda rüzgâr gibi geçerdin.
Bitip tükenmeyen kan davalarýndan,
Zarar görmeyelim diye,
Göçüp yerleþtin Kýrýkhan’a.
Yýllar, bir bir aldý kardeþlerini, eþini;
Acýlarýný yüreðine gömüp,
Sildin gözlerinin yaþýný.
Ailenin, saygýn son çýnarýydýn.
Kalbin iki kez teklese de, yaþama tutundun,
Býrakýp gitmedin bizi.
Ve sonra, kalleþ bir virüs sardý yorgun bedenini,
Alýp götürdüler, bir odaya kapattýlar.
Nefesin yetmeyince, makinaya baðladýlar...
Hekimler ümitsiz konuþtukça,
Ciðerimizi daðladýlar.
Sen ki daðlara, ovalara sýðmayan yiðit Keke!
Küçük bir odaya mý hapsolacaktýn.
Rabbim acýlarýný hafifletsin.
Günahlarýna kefaret kýlsýn.
Dayan Hacý, dayan!
Gölgesiz býrakma bizi.
Yüzünü son kez görmeden,
Helallik almadan,
Böyle garip veda etme!
Uyan Keke, uyan!
Gitme!...
06.08.2020
Muhittin Alaca
Covid-19 hastalýðýna yakalanan Hatay Yeni Devlet Hastanesi Yoðun Bakým Ünitesi’nde yatan babam Hacý Hudeyda Alaca ve tüm hastalara acil þifalar diliyorum. Ateþ düþtüðü caný yakar. Lütfen kurallarý göz ardý etmeyin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.