Ne aldý zaman, biliyor musun ? Sessizce geçip giderken
Sen tohum ektin Yeþerip büyüsün diye Ben umut ektim Çocuk gülüþlerine Hayallerimiz vardý Kaygýlarýmýza yenilen Yollarýmýz vardý Huzurda Barýþta Sevgide birleþen
Güven (!) Bir Kurdeþen beynimizde Kemirdi hep varlýðý Yokluða köle etti Sebepsiz savaþlar Ve keþkeler kaldý heybemizde
Ölüme bir adým kalmýþ Þimdi ne olur Kardelen güneþi görse
Duayla olmuyormuþ Çalýþmalýymýþ insan
Ne taþýdýðýna bakmadan Eþþeðin ardýna düþerse deve Devam eder elbette Çölde serap görmeye
Sözün kýsasý dostum
Sabrý sýnananlardan olduk Galiba biz de Kabullendik her þeyi Nedenini bilmeden Belki de hiç sormadan Sonra baktýk ardýndan Gidene toz kondurmadan
Kurtulamadýk hayatýn Þu kirli ellerinden Korktuk, neden bilinmez Çocuk gülüþlerinden
Alýp götürdü zaman Ne var ne yok bakmadan Alýp götürdü iþte Damla damla terinden Her þeyi bir bir, oynatarak yerinden Ne fark eder Ha senden Ha benden
Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Önüç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.