Meðer, ne saf bir cür’et, ne büyük cesaretmiþ Gözlerini seyredip, derinlerine dalmak, Kaybedip tüm renkleri, ne hoþ bir esaretmiþ Gözlerinin içinde elâ düþlerde kalmak...
Bir kâðýttan kayýkla açýklara giderek Çýrpýnýp eriyerek, daðýlmak, bitmek gibi, Gözlerin gizeminde kendimi kaybederek Ýmkânsýz hayallere, sonsuza gitmek gibi
Varsýn, ecelim olsun, kana kana içerim Öldürseler de beni, o elâ bakýþlarý, Onlar bin ömre deðer, ömrümden vaz geçerim, Gözlerinin çýldýrtan hâreden nakýþlarý...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.