Ölümden beter bu yaþamak Buna yaþamak denirse Vatansýz olmak nedir sen bilir misin Yurdundan kovulmuþ olarak Böyle yaþamaktansa ölmek yeðdir bize
Biz onun için atýlýrýz Denizin kollarýna Ölüme koþarýz biz Böyle yaþamaktansa ölmek yeðdir bize
Baþýmýzdan aþaðý yaðarken varil bombalarý misket bombalarý Yaþamak ölümdür bize Onun için atýlýrýz biz ölümün kollarýna Böyle yaþamaktansa ölmek yeðdir bize
Kaçtýk Yeni bir hayat umarak Ama nerde Orda da ölüm bekliyormuþ bizi Ölümlerden ölüm beðenmiþ olarak Bulduk kendimizi
Ekmeksiz aþsýz susuz yaþanýr belki ama Vatansýz yaþamak ne mümkün O halde ölüm en güzel sýðýnak bize Ölüm en büyük sýðýnak çaresizlere Ölüm en büyük sýðýnaktýr bizlere
Baþlarýndan ateþ yaðan biz zavallýlara Açar kollarýný ölüm Açlara aþ susuzlara su sunar ölüm
Namlularýn ucunda yaþayan Bizlere acýmayan dünya Acýmasýn ölülerimize
Acýmýzdan atýyoruz kendimizi denizlere Dindirsin diye acýlarýmýzý Atýlýyoruz denizin kollarýna Anlasýn diye acýmýz bu zalim dünya Görsünler diye içine düþtüðümüz cehennemi Anlasýnlar diye halimizi Biliyoruz anlamayacaklar anlamazlar Ama olsun anlamasýnlar Ama biz cesetlerimizi sokacaðýz onlarýn kör gözlerine Bir türlü anlatamadýðýmýz halimizi Anlatýyoruz ölülerimizle
Bu yüzden biz de Kanat açtýk denizlere Kanat açtýk ölümlere Ölümlerden ölüm beðendik biz Sessiz ölümlerle kaybolmak yerine Gürültülü ölümleri seçtik Yaþasýn diye geride kalanlar Ölüme kanatlandýk biz Yeniden aþkla kanat açtýk biz ölümlere
Ahmet Kemal Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.