GECE İLE ARAMIZDA UYKUSUZLUĞUMUZ VAR
Yaþanmýþlýklarýn aðlamalarýdýr,
Terk edilmiþ bu sokaktaki örümcek aðlarýný sarsar.
Killing kýyafetleri ile,
Ortalýkta tur atýyor küflenmiþ yýllar.
Derdini anlatacak kimseleri bulamaz yaþam;
Usulca yalayýp, üzerlerinden geçer hüznün saðanaðý.
Omzuna dokunur sinsice, gecenin baykuþ eli.
Bir türlü okunamýyor, feleðin fermaný.
Unutulmuþ bir þarkýnýn, doðum sancýlarýdýr,
Çöreklenmiþtir, eski bir gramofonun terasýna.
Sanki kýrk yýllýk dostmuþ gibi,
Hayat kadýnýnýn busesi,
Küçük bir buz parçasýný, yapýþtýrýr yanaðýma.
Efkârýn, duman altý saatleri dökülür,
Altta kalanýn caný çýksýn misali, mýsralarýmýn üzerine.
Zaman, ekþimiþ yemekten tad almaya bakar.
Yalýn ayakla geziniyor anýlar.
Ulaþamadý bana, posta güvercinleri.
Pusuda, tam vaktindedir vefasýzlýk, onlarý avlar.
Odamda, kuluçka devrini bitiremedi yalnýzlýk.
Kalmadý hiç yiyip içeceði azýk
Bir zamanlarýn sarýþýn afeti, yaþlý kadýnda yaþýyor,
Ýsyanlarýn en ateþli safhasý.
Öpülme rekorlarý kýran o pamuksu ellerinde
Þimdi tuttuðu poþettir, en yakýn arkadaþý.
Kafamýn üstünde, habire tepiþip,
Sefalarýný sürüyor, dumanlý bulutlar.
Ve de;
Gýdýklamalarýna devam ediyor, kaþarlanmýþ duygular...
(10 Eylül 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.