Ölü Mevsim

sana mevsim diyorum
lanetsiz bir rüzgar ek ömrüne
kaburgalarýmdan geriye çocukluðuma doðru
kurtlanmýþ yedi iklim say

yüzümü sana akýttýðým gölü anýmsa
içim
imlasý yýkýntý
rengi kan duvarý
boynu týlsýmlý bir erguvan
içim

öpüþmeler
onlar ortalýk baldýraný
kýyamete mühürlediðin þarkýyý külle
ayrýlýklarý etimden ayýr
o dudak izini de
dilinde debisi yüksek bir lav nehri akýt
buruþmuþ bir tadý vardýr unutulmuþluðun

ýrmaklarý içime çevir
bana eriþkin bir ölüm biç
bakýþ tadýnda olsun
esrik bir mavilikten söz et
seviþmeleri yýlkýya býrak
demlensin son nefesim zamanýn týrpanýnda

beni çürütecek ýþýktan bahset
hani yaðmurun kýyameti ile gelen
boðazýmda zakkumlarý kurþuna dizen

hatýrlat
bütün kavuþmalarý yýkayayým
bir kenti çürüten þairlerdir
bakýsýný kendinden uzak tut
kokan bütün kaldýrýmlarý benden bil
çok su aldý içimdeki batýk çocuk

gecelerimi
anýlarýn satýn alýnmadýðý
bir eskiciye sat

çabuk ol
bir mevsim terk ediyor ömrümün takvimini
yüreðime zindan isleri siniyor
güneþi söndür dilinde
beni sýtmalý bir mumun gölgesine at

K.Y.

Sosyal Medyada Paylaşın: